Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

Ο λεπρός κι ο κρετίνος

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη



Ύπάρχουν δυο τρόποι να κάνεις πολιτική. Ο ένας είναι να έχεις στέρεες ιδέες κι απόψεις και να τις προβάλλεις κι υπερασπίζεσαι ευθέως, επωνύμως και δημοσίως. Να έχεις σχέσεις διαφανείς και τίμιες με τους συντρόφους σου. Μπροστά τους να τους κάνεις κριτική και μπροστά τους να τους επαινείς. Ν’ αναγνωρίζεις όταν κάποιος ξέρει, ή κάνει κάτι καλύτερα από σένα, να συνεργάζεσαι πρόθυμα μαζί του και να ακούς προσεκτικά κι όχι να περιμένεις να τελειώσει ο άλλος για να πεις μόνο τα δικά σου.
Σημαντικό επίσης να έχεις δουλέψει και να δουλεύεις στην ζωή σου, να τρως ψωμί που βγάζουν τα χέρια σου και το μυαλό σου, για να μπορείς να στέκεσαι όρθιος και να κοιτάς κατάματα τους ανθρώπους όταν μιλάς για τα προβλήματα τους, να εκπροσωπείς επάξια τις ιδέες σου.
Το άλφα και το ωμέγα είναι η προσωπική ακεραιότητα. Εκτός από ιδεολογική συγκρότηση να έχεις λόγο, μπέσα, τιμή.

Υπάρχει όμως κι η άλλη σχολή, που κάνει «πολιτική» χωρίς ιδέες, χωρίς ακεραιότητα, με διαρροές, παραπολιτικά που βρίζουν συντρόφους κι απονέμουν αυτοέπαινο του τύπου «ανεβασμένος ο Χ, που θα αναλάβει τον ρόλο του Ψ που απέτυχε».
 Είναι η σχολή της άνευ αρχών προώθησης της προσωπικής ατζέντας, μπροστά στην οποία παραμερίζονται τα πάντα.
Υπάρχει ο τρόπος που διαπρέπει διακομματικώς στην Ελλάδα, της καμαρίλας, όπου κάθε κομψευόμενος που δεν έχει δουλέψει ποτέ, διασπείρει φήμες γι’ ανύπαρκτες «συγκρούσεις», υπονομεύει την συλλογικότητα και προσπαθεί να «κοντύνει» όποιους θεωρεί απειλή π.χ. για το βαμμένο του μαλλί και το ασήμαντο εγώ του.
Οι καιροί που ήδη ήρθαν, η Πατρίδα, απαιτούν ιδεολογικούς μαχητές κι όχι ντιντήδες, απαιτούν σημαιοφόρους κι όχι κομψευόμενους διαδρομιστές. Ο κόσμος βλέπει και είναι καχύποπτος. Έχει απογοητευτεί τόσες φορές που παρατηρεί με επιφύλαξη κάθε λέξη και πράξη του πολιτικού προσωπικού. Οι απλοί άνθρωποι είναι με το χέρι στην σκανδάλη.
Η νοοτροπία της κλίκας, της εκ των ένδον υπονόμευσης, έφτιαξε τα προηγούμενα χρόνια ένα «πολιτικό Κωσταλέξι».
Ανόητοι διαχειριστές νόμισαν πως θα κάνουν πολιτική μόνο με την «επικοινωνία», πουλώντας την γυαλιστερή συσκευασία της κενής ματαιοδοξίας τους. Μεσαιοχωρίτικος αγράμματος «αυτισμός».
Λίγο γκλαμουριά, πολύς βερμπαλισμός αλλά, αδέρφια, άμα δεν υπάρχει ιδεολογική ραχοκοκκαλιά, μόνο με «αδερφίστικα» κόλπα, δεν κάνεις πολιτική. Ούτε κόμμα, ούτε χώρα πάει έτσι μπροστά.
Ο Πατριωτισμός, η κοινή λογική, η προσωπική ακεραιότητα, το συντροφικό πνεύμα και το διοικείν δια του παραδείγματος είναι οι αρετές που απαιτούν οι καιροί κι ο Λαός.


Έλεγε ο ιδιοφυής Πιτιγκρίλι «κατανοώ το φιλί στον λεπρό αλλά αρνούμαι την χειραψία μ’ έναν κρετίνο».
Θα συμπλήρωνα ότι σε μερικές περιπτώσεις αντί για χειραψία είναι χρήσιμες μερικές κλωτσιές. Με την καλή έννοια.
Έλεγε όμως και κάτι άλλο αυτός ο αναρχικός, που πέρασε μετά από τον φασισμό για να καταλήξει πιστός καθολικός. Έλεγε ότι «ο άνθρωπος γεννιέται εμπρηστής και πεθαίνει πυροσβέστης».
Τώρα, λοιπόν, χρειαζόμαστε μερικούς «εμπρηστές» για να κάψουμε τα ξερά και τα ζιζάνια, ώστε να μπορούμε να οργώσουμε, να σπείρουμε και να θερίσουμε το υγιές μέλλον.
Πάντως σίγουρα δεν χρειαζόμαστε αποϊδεολογικοποιημένους ντιντήδες.
Γενικά μιλάω…



Το αληθινό κόμμα είναι ο Λαός, οι Ιδέες, ο Αρχηγός που τα εκφράζει. Στην πορεία μηχανισμοί και όλα θα ‘ρθούν στο βηματισμό των καιρών…



Έχεις στην ζώνη σου ένα καλογυαλισμένο σαρανταπεντάρι, πάντα γεμάτο, που λέγεται ψήφος.
Έχεις επίσης φωνή, γράμματα ξέρεις και μπορείς σε κάθε ευκαιρία, να τους τα λες και να τους τα γράφεις, στο διαδίκτυο, σε εκδηλώσεις, σε συζητήσεις. Ότι πιστεύεις και βλέπεις πες το, γράψτο στον Αντώνη.
Εγώ πάντα λέω ότι το πρώτο μου καθήκον απέναντι του, απέναντι στις κοινές μας ιδέες και στην Πατρίδα, είναι να να του λέω την αλήθεια.
Αν το κάνουμε όλοι, αν εσείς, όλοι εμείς, το ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ, ο Λαός απ’ όπου αντλούν νομιμοποίηση όλοι αυτοί, πούμε δυνατά τι πιστεύουμε, τι βλέπουμε, τότε δεν θα μπορούν οι άχρηστοι να υποδύονται τους ικανούς, τα λαμόγια τους τίμιους, οι “γενίτσαροι” τους πατριώτες.
Ψήφιζε, γράφε, μίλα δυνατά.
 δεν μπορεί και δεν πρέπει να υπάρχουν “συνηγέτες”. Ο ηγέτης είναι και πρέπει να είναι ένας και οι υπόλοιποι να υπηρετούν τις κοινές ιδέες κι εκείνον κι όλοι μαζί την Πατρίδα. Όσο κι αν σοκάρονται μερικοί πιστεύω στον ισχυρό Αρχηγό, στην ιεραρχία΄, με νάση πάντα κανόνες και Ιδέες.
Ο Αντώνης αντλεί τεράστια νομιμοποίηση από την καθαρή και συντριπτική εκλογή του από τη λασϊκή βάση και δεν χρειάζεται “συνηγέτες”. Χρειάζεται μαχητές των ιδεών μας, εργάτες του εθνικού συμφέροντος.
Όσον αφορά τους φακιδιάρηδες, που λες, όλα αλλάζουν και θα ‘ρθει η μέρα που η Πατρίδα θα βρίσκεται εκεί που πρέπει.

 Ο Σαμαράς δεν αναφέρεται στο άρθρο μου, μιλάω για το κομματικό σύστημα εν γένει. Ο ίδιος ο Σαμαράς κάνει πολιτική με ιδέες, στα ίσια, ανήκει στην πρώτη κατηγορία φυσικά. Άλλωστε γι’ αυτό στρατεύθηκα μαζί του.
Αυτό που λέει ο τρελάρας ο Πιτιγκρίλι είναι ότι “κατανοώ το φιλί φιλανθρωπίας στον λεπρό, τον βαριά άρρωστο από κάτι που προκαλούσε τρόμο κάποτε αλλά αρνούμαι έστω και ν’ αγγίξω ένα μαλάκα”.



ΟΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ

http://www.youtube.com/watch?v=xVbjcjtjGMA&feature=player_embedded
 ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΤΕΤΟΙΕΣ ΒΟΛΙΚΕΣ ΜΠΟΥΡΔΟΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ ..ΕΤΣΙ ΤΟΥΣ ΒΟΛΕΥΕΙ...


Μόλις σκέφτηκε ο Σαμαράς το λίφτινγκ άρχισαν οι αναταράξεις” είναι ο τίτλος άρθρου της Χριστίνας Κοραή στην “Ελευθεροτυπία”:  Χαρακτηριστικές του κλίματος που υπάρχει είναι οι αιχμές που άφησε ο στενός πολιτικός φίλος του Α. Σαμαρά, δικηγόρος Φαήλος Κρανιδιώτης. Σε άρθρο του στο antinews ανέφερε μεταξύ άλλων: «Υπάρχει ο τρόπος που διαπρέπει διακομματικώς στην Ελλάδα, της καμαρίλας, όπου κάθε κομψευόμενος που δεν έχει δουλέψει ποτέ, διασπείρει φήμες γι’ ανύπαρκτες “συγκρούσεις”, υπονομεύει τη συλλογικότητα και προσπαθεί να “κοντύνει” όποιους θεωρεί απειλή π.χ. για το βαμμένο του μαλλί και το ασήμαντο εγώ του. Λίγη γκλαμουριά, πολύς βερμπαλισμός αλλά, αδέρφια, άμα δεν υπάρχει ιδεολογική ραχοκοκαλιά, μόνο με “αδερφίστικα” κόλπα, δεν κάνεις πολιτική. Ούτε κόμμα ούτε χώρα πάει έτσι μπροστά». Σε επικοινωνία που είχε η «Ε» μαζί του αρνήθηκε να κατονομάσει τους πολιτικούς της Ν.Δ. που εννοεί. Διευκρίνισε μόνο ότι δεν αναφέρεται στον Παναγιωτόπουλο με τον οποίο είναι στενοί φίλοι, όπως είπε.
Εντονο παρασκήνιο ενόψει αλλαγών στη Ν.Δ. από Σαμαρά επισημαίνει ο Γιώργος Τερζής στην “Καθημερινή” και προσθέτει: Η καχυποψία, όμως, είναι διάχυτη, καθώς μερίδα υποστηρικτών του προέδρου βλέπει στο σημερινό πολιτικό προσωπικό του κόμματος καρεκλοκένταυρους που το μόνο που επιθυμούν είναι η διατήρηση της κομματικής τους ισχύος· άλλοι ωστόσο τοποθετούνται υπέρ μιας νέας ομάδας, πάνω από τις γραμμές του παρελθόντος. Είναι χαρακτηριστικό ότι πολλή συζήτηση για το ποιους ακριβώς εννοεί προκάλεσε άρθρο του άτυπου συμβούλου και φίλου του κ. Σαμαρά, κ. Φαήλου Κρανιδιώτη, ο οποίος και αναφέρεται γενικώς στις ηγετικές ομάδες των κομμάτων, σημειώνοντας: «Οι καιροί που ήδη ήρθαν απαιτούν ιδεολογικούς μαχητές κι όχι ντιντήδες, απαιτούν σημαιοφόρους κι όχι κομψευόμενους διαδρομιστές».
REAL FM (εκπομπή Παπαδόπουλου – Σκουρή)
Ο Φ. Κρανιδιώτης κάλεσε, μεταξύ άλλων, τον κ. Σαμαρά να διοικήσει το κόμμα με μαχητές, ιδεολόγους του κόμματος και όχι με ντιντίδες. Αυτή η φράση προκάλεσε συζήτηση στο εσωτερικό της Ν.Δ. Μίλησε και για κάποιους που προσπαθούν να τον κοντύνουν επειδή τον θεωρούν απειλή και αναφέρθηκε σε κάποιον με το βαμμένο μαλλί και ασήμαντο εγώ.
Απαντά ο γραμματέας της ΝΔ Α. Λυκουρέντζος: Δεν θέλω να κάνω κανένα σχόλιο, όπως δεν οφείλω να κάνω σχόλιο σε οτιδήποτε γράφει ένας αρθρογράφος που φιλοξενείται στις εφημερίδες ή κάνει δηλώσεις…Συζητούμε αυτή την εποχή, αποφάσεις δεν έχουν ληφθεί.
ΝΕΤ 105,8
Φ. Κρανιδιώτης: Το κόμμα, νομίζω, έχει αλλάξει ριζικά. Και νομίζω ότι ο Πρόεδρος θα προχωρήσει και σε άλλες βαθύτερες τομές με τον τρόπο και τα πρόσωπα που εκείνος νομίζει. Τις αλλαγές τις επιβάλουν οι καιροί. Πιστεύω ότι θα επιλέξει ανθρώπους οι οποίοι θα μπορούν να ακολουθήσουν το βηματισμό του. Σε κάθε δημόσια εμφάνιση του Προέδρου φαίνεται η πολύ μεγάλη δύναμη που εκπέμπουν οι ιδέες και οι απόψεις μας. Και αυτό θα σηματοδοτηθεί και με άλλα πρόσωπα, όπως ήδη σηματοδοτείται από τους στενούς συνεργάτες. Το κάθε τι επιδέχεται βελτίωση. Εχθρός του καλού είναι το καλύτερο.
Το τελευταίο μου άρθρο στο “antinews” είναι ένα άρθρο αρχών και αναφέρομαι στο διακομματικό φάσμα. Δεν εστιάζω στη Ν.Δ. ούτε αναφέρομαι σε συγκεκριμένα πρόσωπα. Αυτό το οποίο λέω είναι ότι υπάρχουν δύο τρόποι να ασκεί κανείς πολιτική: Ο ευθύς και ο τρόπος με τις διαρροές, τα παραπολιτικά κλπ. Αυτό εννοώ. Δεν νομίζω ότι υπάρχει κανένας εχέφρων άνθρωπος που θα διαφωνήσει ότι δεν είναι αυτός ο ενδεδειγμένος τρόπος να κάνεις πολιτική σε τόσο δύσκολους καιρούς. Χρειαζόμαστε περιεχόμενο και όχι συσκευασία και νομίζω ότι ο Αντ. Σαμαράς έχει δώσει πολύ περιεχόμενο στην πολιτική της Ν.Δ.  Έχω πολύ μεγάλη εμπιστοσύνη στις αρχές, τις ιδέες και την κρίση του Αντ. Σαμαρά. Ήδη σήμερα, ένα χρόνο μετά, μιλάμε για μία καινούργια Ν.Δ. με πολύ μεγάλες αλλαγές, η οποία και γι’ αυτό κατάφερε να μειώσει τη διαφορά από τις 11 μονάδες στις 2. Πάντοτε χρειάζεται να βελτιωνόμαστε και προσωπικά και συλλογικά.
ΑΘΗΝΑ 9,84, ΚΟΥΡΤΑΚΗΣ-ΡΑΠΤΗΣ
Ο κ. Μηταράκης είναι εκ των στενών συνεργατών του κ. Α. Σαμαρά και θα αναβαθμιστεί όπως λένε. Εκ των στενών μυστικοσύμβουλιων του κ. Σαμαρά είναι και ο Φ. Κρανιδιώτης, που γνωρίζονται από τα παλιά. Επίσης είναι επικεφαλής του Δικτύου 21 και στενός φίλος του Χ. Λαζαρίδη, του λογογράφου του Α. Σαμαρά. Αυτοί είναι μια παρέα εθνικιστών, που έρχονται από διαφορετικούς πολιτικούς ορίζοντες, οι μεν από την άκρα δεξιά, οι δε από την άκρα αριστερά και από όλη αυτή τη διαδρομή συγκράτησα μόνο τον εθνικισμό. Θεωρούν ότι η χώρα αυτή τη στιγμή διοικείται από τον Τσολάκογλου και τον κατοχικό στρατό των Γερμανών και του ΔΝΤ (γέλια). Και γενικά όλη αυτή η παρέα αν δε βάλει μυαλό, αν δε βάλει μυαλό μάλλον ο Πρόεδρος και τους απομακρύνει τους βλέπω να μπαίνουν όλοι μαζί σε κανένα…
Κυβέρνηση Τσολάκογλου, το έχουν γράψει.
Είσαι με τα καλά σου; Αυτοί πιστεύουν ότι η χώρα είναι υπό κατοχή.
Δεν φταίει μόνο αυτοί, φταίει και ο Παπανδρέου που λέει ότι η χώρα είναι σε πόλεμο.

Βήμα: Ο γαλάζιος εμφύλιος των «ντιντήδων»

Εσωκομματικές εντάσεις κυριαρχούν στη ΝΔ εν όψει του «ανασχηματισμού» που ετοιμάζει ο πρόεδρός της κ. Αντ. Σαμαράς, ενώ κεντρικά στελέχη του «Δικτύου 21» πυροδοτούν εκρήξεις, αφού προκρίνουν ως βασικό στοιχείο την «ιδεολογική καθαρότητα», προτιμώντας τους «ιδεολογικούς μαχητές» από τους… «ντιντήδες» , όπως λένε, τους οποίους όμως δεν προσδιορίζουν. … Είναι χαρακτηριστικό ότι ο επικεφαλής του «Δικτύου 21», ο δικηγόρος κ. Φ. Κρανιδιώτης, στέλεχος που διατηρεί καθημερινή επικοινωνία με κεντρικά στελέχη της Ρηγίλλης, τα οποία ανήκουν στον κύκλο των συνεργατών του προέδρου της ΝΔ, περιέγραψε το ιδεολογικό πλαίσιο εντός του οποίου πρέπει να γίνουν οι αλλαγές.
Οι απόψεις αυτές του κ. Κρανιδιώτη έχουν προκαλέσει ένταση στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ και τον έφεραν στο επίκεντρο της αρνητικής κριτικής.
Το διαδικτυακό άρθρο (!!! Δεν ξέρει που δημοσιεύτηκε – χα χα χααααα) του κ. Κρανιδιώτη δημοσιεύθηκε την παραμονή τω Χριστουγέννων,…http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artId=375016
REAL FM
Μ. ΠΥΡΓΙΩΤΗ: Ετοιμάζεται ο ανασχηματισμός «στα σπλάχνα» της Ρηγίλλης, που θα είναι πια Συγγρού. Φαίνεται ότι πολλά πράγματα πολλούς εκνευρίζουν, πολλούς αναστατώνουν.Ο κ. Φ. Κρανιδιώτης για λίγες ψήφους δεν εξελέγη στην Κ.Ε. του κόμματος.
Κ. ΜΑΚΡΗ: Ο κ. Κρανιδιώτης είναι στέλεχος πολύ κοντά στον κ. Σαμαρά.
Φ. ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗΣ: Αυθαίρετα ορισμένα συμπεράσματά σας. Να μη βάζετε λόγια που δεν έχω πει.Πιστεύω στις πράξεις και στις ιδέες και όχι στη συσκευασία. Είναι μη αποτελεσματικός ο εστιασμός στο να είμαστε αρεστοί σ’ όλους δεν έχει «περπατήσει». Ο Αντ. Σαμαράς έχει ξαναδώσει ιδεολογικό περιεχόμενο στον αγώνα της Ν.Δ. στο λόγο και τις πράξεις της. Δεν έχω καμία ένσταση. Το άρθρο μου αφορά πολιτικές συμπεριφορές, αφορά το διακομματικό φάσμα. Έχω πολύ μεγάλη εμπιστοσύνη στην κρίση του Προέδρου και στις επιλογές του. Ουδέποτε έχω συζητήσει μαζί του για πρόσωπα και δεν πρόκειται να το κάνω ποτέ. Ο Π. Παναγιωτόπουλος είναι πολλά χρόνια φίλος και ξαναλέω δεν αναφερόμουν σ’ εκείνο ούτε και στον κ. Σπηλιωτόπουλο. Δεν έχω ακούσει κανέναν να καταλογίζει «σκληρό πυρήνα» στον Αντ. Σαμαρά. Πιστεύω στη σύνδεση και στην ενότητα. (αναφέρει τον κ. Χατζηδάκη, ο οποίος είχε άλλη επιλογή στον αγώνα για την προεδρία, είναι, όμως, ένα άξιο στέλεχος, ο οποίος έχει κερδίσει δικαιωματικά τη θέση του στην πρώτη γραμμή που εγώ ως απλό μέλος του κόμματος, το αναγνωρίζω και το υποστηρίζω. Υπάρχει συναίνεση. Δεν κάνουμε αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση. Σε ό,τι βοηθάει την πατρίδα θα είμαστε μαζί.Μεσαίος χώρος στην Ελλάδα δεν υπάρχει. Ήταν ένα εφεύρημα το οποίο δεν περπάτησε και οδήγησε την παράταξη εκεί που την οδήγησε. Θα έλεγα ότι με τον κ. Λούλη το μόνο κοινό που υπάρχει είναι ότι ανήκουμε στο ανθρώπινο είδος.
Κ. ΜΑΚΡΗ: Υποθέτω- και μάλλον βάσιμα- ότι ήταν περισσότερες οι αντιδράσεις (εννοεί στη Ν.Δ.) για το άρθρο του.
Μ. ΠΥΡΓΙΩΤΗ: Ο κ. Γιακουμάτος, νομίζω, είχε θέσει θέμα.
Κ. ΜΑΚΡΗ: Είχε θέσει θέμα για το “antinews” σαν blog.




Αγαπητοί φίλοι, Φάκτορα και Φαήλο, καταρχάς, συγχαρητήρια! Ενοχλήσαμε και ενοχλούμε το σάπιο κατεστημένο αυτής της χώρας και αυτό είναι μια τεράστια επιτυχία όλων μας, ειδικά του Φαήλου, που είναι και επώνυμος (κανονικός, όχι σαν και… εμένα, που είναι το nick μου). Λογικό είναι τώρα να δεχτούμε επιθέσεις.
Όμως όλοι αυτοί κάνουν ένα τεράστιο λάθος. Πρώτον, οι αντιδράσεις αυτές προέρχονται από τα σπλάχνα της κοινωνίας. Δεν είναι το antinews και δεν είναι κανένας Φαήλος που τις δημιουργεί ή που τις μεθοδεύει. Όλο το Ίντερνετ βράζει εναντίον των σφουγγοκωλάριων της εγχώριας ολιγαρχίας και του ξένου παράγοντα που κάνει κουμάντο στα κόμματα εξουσίας και ειδικά στη ΝΔ (σε επίπεδο στελεχών, περισσότερο ίσως στη ΝΔ, παρά στο ΠΑΣΟΚ). Και όταν λέμε “όλο το Ίντερνετ”, εννοούμε όλη την κοινωνία που αρνείται να αποδεχτεί για γνώμη της τη γνώμη που πλασάρει η εγχώρια ολιγαρχία και ο ξένος παράγοντας μέσω της τηλεόρασης.
Όλα αυτά δείχνουν και κάτι άλλο: Τον τρόμο όλων αυτών των σφουγγοκωλάριων μήπως τυχόν και ο Σαμαράς κάνει πράξη την εξαγγελία να τα αλλάξει όλα και τους πάρει και αυτούς (αναγκαστικά…) η μπάλα, μια που επί τόσα χρόνια, όσο εμείς κρατούσαμε αντίσταση για εθνικά θέματα (είδατε ρε τι εθνικιστές που είμαστε…), για θρησκευτικά θέματα, για κοινωνικά θέματα, ενάντια στην ισοπέδωση που θέλησε να επιβάλλει το εγχώριο σύστημα εξουσίας από το 1996 και μετά, αυτοί κοιτούσαν να επωφεληθούν από το χρήμα που έρρεε άφθονο προς τους υπηρέτες του συστήματος εξουσίας, προς όσους δηλαδή “προστάτευαν”, είτε ως δημοσιογράφοι, είτε ως πολιτικοί, αυτούς που επέπεσαν ως σαρκοβόρα πτηνά πάνω στο ζωντανό ακόμη σώμα της ελληνικής κοινωνίας.
Το κρίσιμο ερώτημα είναι, τελικά, τι θα κάνει ο Σαμαράς. Αν κατάλαβε γιατί εξελέγη, αν κατάλαβε πώς εξελέγη, αν κατάλαβε ποιοι είναι οι φυσικοί του σύμμαχοι και οι φυσικοί του εχθροί. Σε τελική ανάλυση, εμείς είμαστε και θα είμαστε απλοί ιδεολόγοι, απλοί μαχητές του σωστού, όπως το αντιλαμβάνεται ο καθένας μας, και σε αυτή τη διεργασία, σε αυτή τη μάχη, όσοι αντιμάχονται το σωστό για να προωθήσει ο καθένας την ιδιοτέλειά του (από την καρέκλα του μέχρι τη μάσα του), είναι ο εχθρός. Με ή χωρίς το Σαμαρά μαζί μας (σαφώς και προτιμούμε με, αλλά δεν έχει τόση σημασία), εμείς την ίδια μάχη θα δίνουμε. Και μια μέρα θα την κερδίσουμε. Να είναι σίγουροι.
Όσο για τη δική τους τύχη, οι απίθανοι αυτοί τύπου που γελούν όταν λέμε το προφανές ότι η χώρα είναι υπό κατοχή, ας θυμηθούν και τα λόγια του ψαλμωδού από τώρα, για να τα έχουν υπόψη τους όταν θα έρθει και η ώρα της δικής τους αποχώρησης από το προσκήνιο:
“Είδον τον ασεβή υπερυψούμενον και επαιρόμενον ως τας κέδρους του Λιβάνου και παρήλθαν και ιδού ουκ ην και εζήτησα αυτόν και ουχ ευρέθη ο τόπος αυτού” (Ψαλμ. λστ’, 35-36). Δηλαδή είδα τον ασεβή να ακμάζει, να υπερυψώνεται πανίσχυρος και να απλώνει την επιρροή του σαν τις κέδρους του Λιβάνου. Και όταν ξαναπέρασα απ’ εκεί και τον ζήτησα, δεν βρήκα ούτε αυτόν, ούτε και τον τόπο που ήταν στηριγμένος κι υψωμένος.

Ο Σαμαράς ως πραγματικός αρχηγός του κόμματος που εκλέχθηκε για να εκπροσωπεί το σύνολο της ΝΔ έκανε κατά την γνώμη μου δύο αντρίκια πράγματα:
α) Πράγματι πήρε σφουγγάρι και διέγραψε τις βαριές κουβέντες που είχαν λεχθεί σε βάρος του.
β) Εδωσε ρόλο στην συντριπτική πλειοψηφία των στελεχών προσπαθώντας να δώσει σε όλους ευκαιρίες να αποδείξουν τις ικανοτητές τους ώστε να είναι δίκαιος όταν θα τους κρίνει.
Γιατί τον πραγματικό ηγέτη δύο πράγματα πρέπει να τον χαρακτηρίζουν.
Δικαιοσύνη προς όλους και μεγαλοψυχία προς τους αντιπάλους αρκεί η τελευταία να μην λαμβάνεται ως αδυναμία.

Από πέρυσι τον Νοέμβριο έγιναν πολλά σε πολιτικό επίπεδο και πλέον ο Σαμαράς έχει εικόνα για τους πάντες και έχει έρθει η ώρα της κρίσεως αφού πλέον θα αποφασίσει οριστικά με ποιούς θα πάει και ποιούς θα αποφασίσει.
Προφανώς κάποιοι υπερτιμημένοι πρίγκιπες της παράταξης που είναι έξω από τους σχεδιασμούς του αρχηγού και αδυνατώντας για μια ακόμη φορά να αποδεχθούν την νέα κατάσταση που ισχύει στην ΝΔ και την επέβαλε ο κόσμος και όχι ο Σαμαράς (ο τελευταίος είναι εντολοδόχος των 800.000 που ψήφισαν) είναι έτοιμοι να ξεκινήσουν ως αντίδραση το γνωστό παιχνίδι της εσωστρέφειας
δίνοντας οξυγόνο στο Πασόκ και στους πρόθυμους.

Η απάντηση της ηγεσίας κατά την γνώμη μου μέσα από την αρθογραφία Κρανιδιώτη και λοιπών είναι σαφής.
Κάποιοι ή πρέπει να κόψουν τα κορδελάκια και τις πλακίτσες και να σοβαρευτούν ή θα πάει επιτέλους η παράταξη σε ένα ιδεολογικό και προσωπικό ξεκαθάρισμα για να ασχοληθεί απερίσπαστη με τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα.
Η παραλία που ονομάζονταν ΝΔ και ήταν για χαβαλέ και ηλιοθεραπεία τελείωσε.
Θεωρώ ότι ο Σαμαράς έχει πάρει τις αποφάσεις του που είναι προς την κατεύθυνση της ρήξης με τα καρκινώματα του παρελθόντος.
Ελπίζω κάποιοι να μην πάνε και πάλι ξεβράκωτοι στον πόλεμο όπως στον περσινό Νοέμβριο που τις επιλογές τους δεν τις ακολούθησαν ούτε οι συνεργάτες τους.
Προσδεθείτε και απολαύστε το επιτέλους ξεκινάει το ματς.

ΠΡΟΣΥΠΟΓΡΑΦΩ....ΣΕ ΟΛΑ...

ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΕΔΩ...

http://www.antinews.gr/?p=77883&utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+AntiWeblog+%28ANTI+WEBLOG%29

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου