19 ΜΑΙΟΥ ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΓΕΝΝΟΚΤΟΝΙΑ- ΠΟΝΤΟΣ

Σημαία του αυτόνομου Ποντιακού Κράτους 1916-1922

Εθνικός Ύμνος Δημοκρατίας του Πόντου

Α

Ήρθε η μέρα, ήρθ' ώρα

που προσμέναμε με χρόνια

στα δεσμά,στην καταφρόνια

και στην τούρκικη σκλαβιά.

Β

Εις του Πόντου τ' ακροβούνια

καριοφίλια μαυρισμένα

φέρουν το Εικοσιένα

ψάλουν την Ελευθεριά.

Γ

Της Ανάστασης σημαίνει

η καμπάνα η μεγάλη

ο καθένας μας ας βάλει

την λαμπρότερη στολή.

Δ

Και μπροστά εις την εικόνα

της Πατρίδας την αγία

ας προσφέρει για θυσία

νιάτα, πλούτη και ζωή.

Ε

Εις του Πόντου μας το χώμα

άνοιξε σε κάθε βήμα

των μαρτύρων ένα μνήμα

του τυράννου η μαχαιριά.

ΣΤ

Μας καλούν εκδικητάδες

ζωντανοί και πεθαμένοι.

Η πατρίδα ερημωμένη

μας καλεί, εμπρός παιδία!

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ- ΤΙ ΞΕΧΝΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ

Μνήμη για την Ποντιακή Γενοκτονία

Το 1992 η Βουλή των Ελλήνων μ` εκπληκτική πλειοψηφία, ψήφισε τον νόμο που αναφέρεται στην Γενοκτονία του Ποντιακού Λαού. Καθιέρωσε μάλιστα, ο νόμος εκείνος να εορτάζεται σαν κρατική επέτειος κάθε χρόνο στις 19 Μαΐου. Η ευθύνη των εορτασμών ανατέθηκε στις Νομαρχίες. Τι να εορτάσουν, όμως την ημέρα εκείνη οι Έλληνες; όταν η σελίδα αυτή της Ιστορίας δεν διδάσκεται πουθενά στα σχολεία μας.Το ελληνικό κοινοβούλιο δεν αναγνώρισε, τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού. Απλά μας αναγνώρισε το δικαίωμα να θρηνούμαι δημόσια κάθε 19 Μαΐου.Αν κανείς προσέξει τον τίτλο του Νόμου, θα διαπιστώσει και από την συνέχεια, ότι ο Νόμος εκείνος ψηφίστηκε απ` όλους για λόγους καθαρά ψηφοθηρικούς.

Ο Νόμος φέρει τον τίτλο:

ΝΟΜΟΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ.

Πουθενά ο νόμος αυτός δεν αναφέρει, καθήκοντα της ελληνικής πολιτείας να επιδίωξη την αναγνώριση αυτής της Γενοκτονίας διεθνώς.
Άρθρο 1ο
Ορίζεται η 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.
Άρθρο 2ο

Ο χαρακτήρας το περιεχόμενο, ο φορέας και ο τρόπος οργάνωσης των εκδηλώσεων μνήμης, καθορίζονται με Προεδρικό Διάταγμα που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού Εσωτερικών ύστερα από γνώμη των αναγνωρισμένων Ποντιακών σωματείων.
Άρθρο 3ο

Η ισχύς του παρόντος νόμου αρχίζει από τη δημοσίευση του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως Αθήνα 1994.

Όλοι όσοι βουλευτές ψήφισαν τον Νόμο αυτό να ξέρουν ότι ο Ποντιακός Λαός δεν έχει ανάγκη Νόμου, για να θυμάται τους νεκρούς του.

Για τους Πόντιους βουλευτές που ψήφισαν τον νόμο αυτό, ας τους κρίνουν οι Πόντιοι ψηφοφόροι τους.

Η ταλαιπωρημένη πορεία της 19 Μαΐου και η κακοποίηση της, δείχνουν τον σεβασμό της Πολιτείας σ` αυτό που η ίδια σαν Νόμο ψήφισε.Δεν είναι δυνατόν την μια χρονιά να επιλέγεται η ημερομηνία αυτή για αποστολή της κρατικής ορχήστρας Αθηνών στο φεστιβάλ της Άγκυρας την άλλη χρονιά να επιλέγεται η ίδια ημερομηνία για κοινή ελληνοτουρκική μουσική εμφάνιση στην διαχωριστική γραμμή της μαρτυρική Κύπρου.Και ο αρμόδιος υπουργός να δηλώνει άγνοια της σημασίας που έχει ο εορτασμός της 19ης Μαΐου στην Τουρκία. Την ημέρα εκείνη του 1919 ο Μουσταφά Κεμάλ κήρυξε το πόλεμο εθνικής σωτήριας ενάντια στους Έλληνες. Το αποκορύφωμα εκπρόσωπος της ελληνικής πολιτείας καταθέτη στεφάνι στο μαυσωλείο του Γενοκτόνου στον Πόντο Μουσταφά Κεμάλ, αλλά δεν είχαν, βέβαια σφαγιάσει τον δικό του παππού ή πατέρα.Η Ελλάδα θα εξαναγκαστεί ή ν`αδρανοποιήσει τον Νόμο περί Μνήμης της Γενοκτονίας ή θα πρέπει να αντιμετωπίσει την ευθεία επίθεση της Τουρκικής Κυβερνήσεις, με την κατηγορία ότι οι Έλληνες του Πόντου διέπραξαν το έγκλημα της Γενοκτονίας εις βάρος αθώων Τούρκων χωρικών.Αν το ελληνικό κράτος ζήτηση στα σοβαρά την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων! Η Τουρκία συνεπικουρούμενη από την μεγάλη σύμμαχο μας, θα μετατρέψουν την Ελλάδα σε νέα βαλκανική κόλαση. Το πολιτικό κότσο είναι πολλή μεγάλο για τον ηγέτη που θα τολμήσει κάτι τέτοιο, γ` αυτό και επιλέγουν την ταπεινή υποχωρήσει και το καθιερωμένο ζεμπέκικο χορό και κουμπάρων.Κατά μυστηριώδη και περίεργο τρόπο πολλοί παράγοντες του ποντιακού χώρου μετατρέπουν την "Καθιέρωση της 19 Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας" σε "Αναγνώριση της Γενοκτονίας" παραπλανώντας και αποπροσανατολίζοντας την κοινή γνώμη.Η ακόλουθη τροπολογία που κατετέθη δεν λήφθηκε καθόλου υπόψη, καθώς ήταν άπειρος τολμηρότερη.

Τροπολογία - που δεν έγινε ποτέ!

Άρθρο 1ο

Αναγνωρίζεται η 19 Μαΐου ως ημέρα μνήμης και τιμής της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου κατά το διάστημα 1916 - 1923.

Άρθρο 2ο

1. Το υπουργείο Εσωτερικών σε συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση να μεριμνήσει για την ανέγερση μνημείου τουλάχιστον στην πρωτεύουσα κάθε Νομού, αφιερωμένου στη Γενοκτονία των Ποντίων.
2. Καθιερώνεται η 19 Μαΐου ως εθνική εορτή και θα τιμάται σε όλα τα σχολεία της χώρας με σχετικές τελετές.
3. Το υπουργείο Παιδείας θα μεριμνήσει να περιληφθούν στα εγχειρίδια ιστορίας της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης των κεφαλαίων πλήρους περιγραφής του γεγονότος της Γενοκτονίας των Ποντίων.
4. Αποφασίζεται προσφυγή στον ΟΗΕ, στο Συμβούλιο της Ευρώπης και άλλους Διεθνείς Οργανισμούς για την παγκόσμια αναγνώριση και καταδίκη της Γενοκτονίας των Πόντιων.

Άρθρο 3ο

Ο χαρακτήρας το περιεχόμενο, ο φορέας και ο τρόπος οργάνωσης των εκδηλώσεων μνήμης, καθορίζονται με Προεδρικό Διάταγμα που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού Εσωτερικών ύστερα από γνώμη των αναγνωρισμένων Ποντιακών σωματείων.

Άρθρο 4ο

Η ισχύς του παρόντος νόμου αρχίζει από τη δημοσίευση του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.